Γίνεται γνωστό ότι στο πλαίσιο της παρούσας Πράξης «Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για την αξιοποίηση και εφαρμογή των ΤΠΕ στη διδακτική πράξη» του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» του ΕΣΠΑ (2007-2013), πρόκειται να υλοποιηθούν προγράμματα πιστοποίησης Α' επιπέδου, ώστε να διευκολυνθεί η συμμετοχή του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού εκπαιδευτικών στην επιμόρφωση Β' επιπέδου, για την οποία η εν λόγω πιστοποίηση αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση. Στην επιμόρφωση Β΄ επιπέδου μπορούν να συμμετάσχουν εκπαιδευτικοί των κλάδων ΠΕ02, ΠΕ03, ΠΕ04, ΠΕ05/06/07, ΠΕ19/20, καθώς και εκπαιδευτικοί «συναφών» κλάδων, δηλαδή εκπαιδευτικοί που έχουν τη δυνατότητα διδασκαλίας μαθημάτων των παραπάνω κλάδων ως πρώτη ή δεύτερη ανάθεση (και με αναγνώριση β΄ ειδικότητας).

Περισσότερα: Πιστοποίηση εκπ/κών στις Βασικές Δεξιότητες ΤΠΕ (Α? επίπεδο) για τη συμμετοχή στην επιμόρφωση Β'...

«Τα Ξεχασμένα Βαλκάνια» είναι ένα πρωτότυπο ντοκιμαντέρ σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ανδρέα Αποστολίδη, βασισμένο στις πρώτες φωτογραφίες και ταινίες των Βαλκανίων. Η ταινία διερευνά τη ζωή των απλών ανθρώπων εν μέσω των δραματικών αλλαγών που μεταμόρφωσαν τα Βαλκάνια στο γύρισμα του 20ου αιώνα: στόχος της είναι να εξηγήσει πώς η συνύπαρξη διαφορετικών εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έκλεισε με την άνοδο του εθνικισμού, μετά από σχεδόν τέσσερις αιώνες. «Τα Ξεχασμένα Βαλκάνια» περιλαμβάνουν σπάνιο φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό απ' όλη την Ευρώπη και τα Βαλκάνια, καθώς και συνεντεύξεις με τους: Mark Mazower (Πανεπιστήμιο Columbia), Χριστίνα Κουλούρη (Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα) Halil Berktay (Πανεπιστήμιο Sabanci, Κωνσταντινούπολη), Machiel Kiel, Irena Stefoska (Πανεπιστήμιο "St. Cyril and Methodius", Σκόπια), Radina Vucetic (Πανεπιστήμιο Βελιγραδίου), Frasher Demaj (Ινστιτούτο Ιστορίας, Πρίστινα), Alexei Kalionski (Πανεπιστήμιο της Σόφιας) και το Δημήτρη Λιβάνιο (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης).
http://www.balkantale.com

Από την αρχή κιόλας του βιβλίου, με αδρές κινήσεις ο συγγραφέας ξεδιπλώνει το προσωπικό του αλφαβητάρι: φιλία, αγάπη, επιτυχία (το σχετικό κεφάλαιο εκδίδεται για πρώτη φορά σε όλο τον κόσμο), κινηματογράφος, επανάσταση, ομορφιά, έρωτας, Θεός, θάνατος... Δεν σταματάει όμως εδώ. Συνεχίζει με τις βαθύτερες σκέψεις του, τις εμπειρίες του, τα ταξίδια που έκανε, τις χαρές και τις τραγωδίες που έζησε, τα πρόσωπα που αγάπησε. Το "Σε αυτά πιστεύω" δεν είναι μόνο το πιο προσωπικό βιβλίο του μεγάλου Μεξικανού συγγραφέα αλλά και μια ιδιόρρυθμη γεωγραφία στα λογοτεχνικά έργα, στους τόπους και στους ανθρώπους που σημάδεψαν τη ζωή του: από τον Όμηρο στον Δον Κιχώτη, από τον Βελάσκεθ στον Βίτγκενσταϊν, από τον Τόμας Μαν στον Κούντερα και τον Μάρκες, από την Εβίτα Περόν στον "Τρίτο άνθρωπο" (Όρσον Ουέλες) και την "Ωραία της ημέρας" (Κατρίν Ντενέβ), κι ύστερα πάλι πίσω στον Σαίξπηρ, τον Φώκνερ, τον Κορτάσαρ. Μόνιμη παρουσία οι αψιές μυρωδιές και γεύσεις της χώρας του, και η προδομένη κραυγή της αυτοκρατορίας του ήλιου που εξακολουθεί να ακούγεται στο δικό του Μεξικό.

Πηγή: ΒιβλιοNet

Βία στο σχολείο - Βία του σχολείου
Συγγραφείς:   Λουκία Μπεζέ -  V. Courtecuisse -  J. Fortin -  κ. ά.
 
Εκδότης: Ελληνικά Γράμματα
Επιμέλεια: Λ. Μπεζέ, Σελίδες:  126, Ημ. Έκδοσης: 01/01/1998

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση, μέσω της μεθόδου της βιβλιογραφικής και ερευνητικής ανασκόπησης, της παραβατικότητας των μαθητών και πιο συγκεκριμένα της σχολικής βίας. Επιπλέον στόχος είναι η καταγραφή μέτρων πρόληψης της βίας που εκφράζεται από τους μαθητές εντός και εκτός των σχολικών τειχών. Ο ρόλος του σχολείου και κατεπέκταση του εκπαιδευτικού είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Μέσα από το θεωρητικό πλαίσιο συμπεράναμε ότι η νεανική παραβατικότητα είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο, το οποίο δεν εμφανίστηκε ξαφνικά στις μέρες μας.
Αντίθετα η σχολική βία, η οποία ελάχιστες φορές αποκαλύπτεται, αφού ακόμη και οι εκπαιδευτικοί αντιτίθενται στην καταγγελία της για να μην πληγεί το κύρος του σχολείου, τα τελευταία χρόνια έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις, ενώ με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, έχουν κάνει την εμφάνιση τους και νέες μορφές βίας (π.χ. cyber bullying). Οι εκπαιδευτικοί στις πλείστες περιπτώσεις που πέφτουν στην αντίληψη τους επεισόδια βίας αδυνατούν να επέμβουν. Αισθάνονται ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι έτσι ώστε να μειώσουν το πρόβλημα της σχολικής βίας, με
αποτέλεσμα να σηκώνουν τα χέρια ψηλά.
Κάνοντας μια ερευνητική ανασκόπηση κατανοούμε ότι υπάρχει μια αύξηση των φαινομένων ενδοσχολικής βίας, αφού πολλοί μαθητές δηλώνουν ότι έχουν υποστεί κάποια μορφή βίας, ενώ εξετάζοντας κάποιους παράγοντες που είναι πιθανόν να συμβάλλουν στη δημιουργία παραβατικής συμπεριφοράς, κατανοούμε ότι είναι απαραίτητη η ενίσχυση του ρόλου του σχολείου, όπως επίσης και της οικογένειας ως φορέων κοινωνικοποίησης. Η αποδυνάμωση και αλλοίωση τους ενισχύουν σε σημαντικό βαθμό την εμφάνιση τέτοιων φαινομένων.
Όπως τονίζεται επανειλημμένα στην εργασία αυτή ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι πολύ ουσιώδης, αφού αποτελεί έναν «σημαντικό άλλο» για τον μαθητή και αποτελεί ένα παράδειγμα μίμησης γι? αυτόν. Γι? αυτό ο ίδιος οφείλει να παρεμβαίνει όταν αντιληφθεί ότι ένας μαθητής βρίσκεται σε κίνδυνο. Τέλος πρέπει να τονίσουμε ότι η διαμόρφωση μιας σωστής πολιτικής πρόληψης με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων μελών της σχολικής κοινότητας είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος αντιμετώπισης αυτών των συμπεριφορών.

Λέξεις κλειδιά: σχολική βία, εκφοβισμός, ρόλος του εκπαιδευτικού, πρόληψη.

Ολόκληρη η εργασία της Σοφίας Γεωργίου είναι διαθέσιμη από τα 24grammata.com.