Με αφορμή τον εορτασμό των δύο αυτών σημαντικών ημερών ας   επιχειρήσουμε την αυτονόητη σύνδεσή τους: Μία διάσταση της ασφαλούς     πλοήγησης στο διαδίκτυο είναι ο σεβασμός των προσωπικών μας δεδομένων τόσο από την κρατική εξουσία όσο και από "τρίτους". Μέσα από το σεβασμό των προσωπικών μας δεδομένων  κατοχυρώνεται ο σεβασμός της ιδιωτικής ζωής που είναι από τα πιο θεμελιώδη δικαιώματα ενώ η αποτελεσματική προστασία των δεδομένων είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία και αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας που πρέπει να διασφαλίζει την οικογενειακή και ιδιωτική ζωή καθώς και το απόρρητο των επικοινωνιών.

 

Ως δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα νοούνται οι πληροφορίες που αναφέρονται στο υποκείμενο των δεδομένων, όπως: στοιχεία αναγνώρισης       (ονοματεπώνυμο, ηλικία, κατοικία, επάγγελμα, οικογενειακή κατάσταση κλπ.), φυσικά χαρακτηριστικά, εκπαίδευση, εργασία (προϋπηρεσία, εργασιακή συμπεριφορά κλπ), οικονομική κατάσταση (έσοδα, περιουσιακά στοιχεία, οικονομική συμπεριφορά), ενδιαφέροντα, δραστηριότητες, συνήθειες. 

 

 

 

Ευαίσθητα χαρακτηρίζονται τα προσωπικά δεδομένα ενός ατόμου  που αναφέρονται στη φυλετική ή εθνική του προέλευση, στα πολιτικά του φρονήματα, στις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές του πεποιθήσεις, στη συμμετοχή του σε συνδικαλιστική οργάνωση, στην υγεία του, στην κοινωνική του πρόνοια, στην ερωτική του ζωή, τις ποινικές διώξεις και καταδίκες του,  καθώς και στη συμμετοχή του σε συναφείς με τα ανωτέρω ενώσεις προσώπων. Τα ευαίσθητα δεδομένα προστατεύονται από τον Νόμο με αυστηρότερες ρυθμίσεις από ό,τι τα απλά προσωπικά δεδομένα.

 

 

 

Ζούμε στην κοινωνία της πληροφορίας όπου σχεδόν σε όλες μας τις καθημερινές δραστηριότητες δίνουμε προσωπικά μας δεδομένα σε άλλους ή γινόμαστε αποδέκτες πληροφοριών. Η ανάγκη για προστασία της ιδιωτικής ζωής είναι πιο έντονη σήμερα από ποτέ αφού η ταχεία ανάπτυξη της τεχνολογίας των πληροφοριών, κάνει το συγκεκριμένο δικαίωμα περισσότερο ευάλωτο και για το λόγο αυτό υπάρχει ανάγκη εξισορρόπησης της ιδιωτικής ζωής με την ελεύθερη ροή πληροφοριών. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός της σύνδεσης των δύο συγκεκριμένων δικαιωμάτων και της ταυτόχρονης θεσμοθέτησής τους. Με τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 προστέθηκαν στο Σύνταγμά μας δύο άρθρα που αφορούν  στο ατομικό δικαίωμα αφενός στην πληροφόρηση και στη συμμετοχή στην Κοινωνία της Πληροφορίας (άρθρο 5Α) και αφετέρου  στην προστασία από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών δεδομένων (άρθρο 9Α). Πρέπει να επισημανθεί ότι ήδη ήταν κατοχυρωμένη ?και εξακολουθεί να είναι-  η απαγόρευση  της παρακολούθησης, της κατασκόπευσης και γενικότερα του ελέγχου της ιδιωτικής ή οικογενειακής συμπεριφοράς με οποιονδήποτε τρόπο (άρθρο 9). Παράλληλα, υπάρχει έντονος προβληματισμός για τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να παρασχεθεί πιο αποτελεσματική προστασία σε ευάλωτες ομάδες, όπως οι νεαροί και ανήλικοι χρήστες του διαδικτύου που πολλές φορές με την ασύδοτη  παροχή στοιχείων που τους αφορούν απαλλοτριώνουν την προσωπική τους ζωή. Υπενθυμίζεται ότι η κατοχύρωση και προστασία της ιδιωτικής ζωής  ως πυρήνα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας αποτελεί ιστορικό επίτευγμα των τριών ιδίως τελευταίων αιώνων και επώδυνη κατάκτηση του δυτικού πολιτισμού: Μέσα από τις διακηρύξεις της αμερικανικής και γαλλικής επανάστασης επεκτάθηκε σε διεθνές επίπεδο μετά το β? παγκόσμιο πόλεμο το 1948 και υιοθετήθηκε από τον ΟΗΕ με την "Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων". Στην Ελλάδα δε, όλα τα Συντάγματα από το 1822 μέχρι σήμερα περιείχαν διατάξεις σχετικές με την προστασία του συγκεκριμένου ατομικού δικαιώματος. Η άκριτη και ανεξέλεγκτη δημοσιοποίηση πληροφοριών  υπονομεύουν τη διατήρηση αυτοελέγχου και αυτοκαθορισμού όσον αφορά τα προσωπικά δεδομένα. Παράλληλα καλλιεργείται μία κουλτούρα κοινοκτημοσύνης της ιδιωτικότητας που μπορεί να είναι επικίνδυνη ακόμη και για την προσωπική ασφάλεια.   

 

 

 

Έτσι καθίσταται επιτακτική η επαγρύπνηση και παρέμβαση της Πολιτείας για την προστασία κυρίως των ανήλικων μελών της που λόγω της ηλικίας τους       έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από φροντίδα και στήριξη. Με δεδομένα τον ευεργετικό χαρακτήρα αλλά και την αποτελεσματικότητα της πρόληψης, η ενημέρωση πρέπει να ξεκινά από την οικογένεια και να ολοκληρώνεται σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος.